معماری این دانشگاه شامل پوسته ای است که بر روی ۵ ساختمان قرار گرفته است. اتصال این ساختمان ها به یکدیگر نیز به کمک پل صورت می گیرد. وجود این پل ها و مسیرها در معماری داخلی باعث ایجاد فضایی سیال شده. بر روی بام دانشکده نیز بامی سبز به همراه کافه طراحی شده است. این شیوه ی طراحی غیر معمول در تطابق و تمایز با معماری دانشکده ی قدیمی موجود در سایت می باشد. ساختمان قدیمی در سال ۱۹۷۰ طراحی شده است و دارای حجمی صاف و مستقیم است. استفاده از سطوح پرداخت نشده ی بتن و فولاد زنگ زده در ساختمان قدیمی باعث ایجاد سبکی بروتال شده است. در ساختمان جدید از همان مصالح قدیمی بهره گرفته شده با این تفاوت که ویژگی ظاهری این مصالح تغییر کرده و بدین ترتیب ساختمان جدید خود را از بخش قدیمی دانشکده جدا می کند.
پوسته ی خارجی ساختمان پوسته ای شیشه ای است که روی آن با پانل های بتنی CRC پوشیده شده است. این پانل ها باعث فیلتر شدن نور خورشید شده اند و امکان تهویه ی طبیعی را در داخل فراهم کرده اند. در عین حال کارامدی مصالح جدید در معماری را به نمایش می گذارند. آیین نامه های ساختمانی دانمارک دارای قوانین سخت گیرانه ای برای صرفه جویی در مصرف انرژی هستند که از جمله این قوانین می توان به مصرف حداقل انرژی، کیفیت مناسب هوا در داخل و استفاده از مصالح پایدار اشاره کرد.
اشکال هندسی پوسته ی بتنی نما به گونه ای طراحی و بهینه سازی شده اند که اشعه های مستقیم خورشید را به میزان ۵۰ درصد کاهش دهند و چشم اندازهای خیره کننده ای از مناظر اطراف را برای دانشجویان فراهم کنند. استفاده از سیستم دیوارهای کشویی برای تفکیک فضاها باعث انعطاف پذیر شدن معماری داخلی دانشکده شده است.
معمار: C.F.Moller
موقعیت: دانشگاه دانمارک جنوبی (SDU)
