برای مبارزه با واقعیت تلخ آلودگی شدید هوا ناشی از پراکندگی بناهای شهری در تهران ، پیشنهاد استودیو معماری CAAT ، ایجاد آسمان خراش های عظیم در داخل شهر به توده خانه های مسکونی بود . تخریب ساختمان های قدیمی بی اهمیت ، فضایی برای برای هر دو پایه برج بزرگ ایجاد می کند که در بالای سطح زمین به هم متصل شده اند تا ساختمانی با پهنه وسیع شکل گیرد و همچنین فضای سبز که موجب توسعه شهری به عنوان یک کل واحد قابل زندگی می شود . [divider]
[divider]
تهران ، بزرگترین شهر و پایتخت ایران ، گرفتار آلودگی شدید هوا – ۸۰% آن توسط ترافیک خودرو – می باشد . در میان ۸.۵ میلیون نفر جمعیت ، برآورد شده که ۲۷ نفر روزانه در اثر بیماری های مرتبط با آلودگی می میرند که این نشان دهنده خطرات ملموس و کشنده ایست که ناشی از ترافیک در اثر پراکندگی مراکز شهری می باشد .[divider]
[divider]
با طراحی یک برج با دو پایه بزرگ که در بالای زمین به هم متصل هستند ، زمین های با ارزش از توسعه و پیشرفت نجات خواهند یافت : این آسمان خراش تنها ۱۲۰۰ مترمربع از زمین در برابر ۳۰۰۰۰ مترمربع برج های معمولی ، فضا اشغال می کند . هر برج ۱۲۰۰ واحد مسکونی فراهم می کند . شکل کلی ساختار از مقرنس ها الهام گرفته شده . مثل طاق های مقعر بین دوستون ، واحدهای مسکونی از دو پایه محکم آویزان هستند . پایه ها از خرپاهایی با پارکینگ های مرکزی در پایین سازه تشکیل شده اند . این کار باعث سبک وزن کردن آنها می شود و ساختار را در مقابل زلزله انعطاف پذیر می کند . در بالای برج ، بامی سبز برای ساکنان در نظر گرفته شده . ارتفاع بلند باغ و واحدهای پیش ساخته مسکونی از ساکنان در مقابل آلودگی صوتی شهر محافظت می کند و عناصر طراحی ساختاری ظریف ، سایه هایی را برای واحد ها در تابستان در مقابل تابش شدید خورشید فراهم می کند .[divider]
منبع :archdaily
