اين ساختمان در زمينی به مساحت ۱۰۴۰ متر درقطعات تفكيكی تيپ محدوده ولنجك طراحی شده است . كشيدگی طولی زمين و موقعيت قرارگيری آن ، شرايط نورگيری بنا را به عرض ۵ / ۱۶ متری نمای جنوبی آن محدود نموده است ايده كلی طراحی براساس جاي گيری نورگير ميانی در مركز ثقل بنا شكل گرفت و واحدهای مسكونی براساس دستور طرح در دو بخش شمالی و جنوبی اين نورگير (حياط با جداره مرتفع) قرار گرفتند.[divider][divider]
[divider][divider]ساختمان مسکونی بهاران – ولنجکتاریخ شروع پروژه : ۱۳۸۱
مکان: تهران، ولنجک٬ کوچه چهارم غربی.
کارفرما: بخش خصوصی (آقای مزینی)
اجرا: مجتبی فتحی
خدمات:طراحی نظارت اجرا
معمار:محمدرضا نیک بخت
همکاران:حامد بدری احمدی[divider][divider][divider][divider]
ازآن جا که فاصله دسترسی ورودی پیاده از در ورودی در جنوب زمین تا هسته میانی و ارتباط ورود راه پله به ۴۵ متر می رسد طراحی متنوع سسلسله مراتب این مسیر از موارد موثر در شکل گیری فضای عمومی این بنا بود.[divider][divider]
بهره گیری از فضای استخر در طبقه هم کف و زیر زمین اول ،این قابلیت را به وجود آورد که سطح زیر بنا و زیر زمین دوم،جهت پارکینگ مورد استفاده قرار گیرد.
تنوع کیفیت فضاها در حرکت عابر پیاده در بدو ورود به حیاط،عبور از رمپ میانی که توسط دو درخت محصور شده تا رواق نیمه باز و سراسری رابط و در آخر هسته نور گیراصلی،عبور این مسیر را مطبوع ساخته است.[divider][divider]
قرار گیری پلکان در مجاورت نور گیر میانی و ترکیب پل رابط دو واحد با پل موجب انبساط فضای نورگیرشده و پرسپکتیو های متنوعی فراهم ساخته.[divider][divider]
دیگر آثار محمدرضا نیکبخت