مطابق الزامات فوق شهرداري تهران مكلف است به منظور حفظ باغات و جلوگيري از تخريب و نابودي آنها و در اجراي قوانين و مقررات مربوطه، نسبت به تهيه شناسنامه كليه باغات با مساحت ۵۰۰ مترمربع و بيشتر و تدوين سازوكار مديريتي مناسب براي حفظ آنها و به مورد اجرا گذاشتن آن، اقدام و پس از تصويب در شوراي اسلامي شهر به مورد اجرا بگذارد و گزارش ساليانه اقدامات خود در اين رابطه را به شوراي شهر و دبيرخانه شورايعالي شهرسازي و معماري ايران ارسال كند.
متاسفانه طبق گفته بوچاني دبير كميسيون سلامت٬ محيط زيست و خدمات شهري شوراي شهر تهران این امر اتفاق نیفتاده و سند اجرایی آن در شورای شهر به تصویب نرسیده است.
ب) تنظیم شناسنامه درختان
بر اساس ماده ۲ قانون “حفظ و گسترش فضاي سبز” شهرداري ها در محدوده قانوني و حريم شهرها مكلفند ظرف مدت يك سال شناسنامه شامل تعداد و نوع و محيط و سن تقريبي درختان محلهاي مشمول اين قانون را تنظيم كنند كه هر ۵ سال يكبار بايد بازنگري و به روز رساني شود؛ آیا شهرداری تهران تابحال این موضوع را عملیاتی کرده است!؟
ج) پیش بینی باغات در کاربری فضای سبز
ماده ۱۳ آيين نامه اجرايي قانون حفظ و گسترش فضاي سبز نیز به صراحت بيان مي كند «وزارت مسكن و شهرسازي و شهرداري ها موظفند در جهت حفظ باغات مخصوصاً در شهرهايي كه سرانه فضاي سبز آنها كمتر از استاندارد است در مطالعات طرح جامع شهرها حتي الامكان باغات را در كاربري فضاي سبز پيش بيني كنند»
اما آیا به طور مثال در باغ خدامی علیرغم نامه رییس سازمان پارکهای شهرداری تهران مبنی بر تبدیل آن به پارک، موضوع فوق رعایت شد یا این باغ با اخذ عوارض سنگین از مالک تبدیل به یک برج بلندمرتبه شد؟
د) مصادره باغات در حال خشک شدن
با توجه به انکه براساس قانون «در صورتي كه قطع درخت از طرف مالكين به نحوي باشد كه باغي را از بين ببرد و از زمين آن به صورت تفكيك و خانه سازي استفاده كند همه زمين به نفع شهرداري ضبط ميشود و به مصرف خدمات عمومي شهر و محرومين مي رسد»
شهرداری اعلام کند تاکنون بعد از گذشت ۱۰ سال از مدیریت شهری فعلی چند باغ در حال خشک شدن را مصادره و به مردم اعلام کرده است!؟
به نظر می رسد با توجه به موارد بالا عملکرد شهرداری تهران بویژه در خصوص حفظ باغات تهران مناسب ارزیابی نمی شود؛ این مهم را از زبان دبیر کمیته محیط زیست شورای شهر تهران نیز می توان شنید:
«اراضي مزروعي و فضاي سبز شهر تهران طي دو دهه از سال ۶۸ تا ۸۸ چهار هزار و ۲۳۵ هكتار كاهش يافته است»