طراحی نمای رومی یا هویت گمشده ایرانی

ما ایرانی‌ها ممکن است که در راندن اتومبیل چندان خوب و قانون‌مند نباشیم اما در سخن رانی، جزو خوب‌های این عرصه هستیم و البته به‌حق هم هست؛ از فرزندان نظامی، سعدی، مولوی و حافظ جز این انتظاری نمی‌رود. پای صحبت از هویت که می‌شود سریعا تاریخ چند هزار ساله را به رخ می‌کشیم و این هم باز به‌حق است. اما جای تعجب دارد که وارثان تمدن چند هزار ساله که چه پیش از اسلام و چه بعد از آن، آثار بی همتای بسیاری برای آیندگان برجای گذاشته‌اند که چون نگینی در گنجینه معماری جهان می‌درخشند، حالا به سکون رسیده‌اند.

بعد از جنگ جهانی دوم که نیاز برای سرعت در ساخت و ساز احساس می‌شد و انقلاب صنعتی که دستاوردهای مهمی چون آهن و شیشه داشت، معماران جوان، سودای جهانی شدن را سر می‌دادند. آن‌ها به مبارزه با هر نوع نشانه‌‌ی بومی برمی‌آمدند و با افتخار اعلام می‌کردند که ما در هر جای جهان که باشد، خانه ای یکسان را طراحی می‌کنیم اما سرانجام سطح سیمانی معماری مدرن ترک برداشت و معماران به این سمت پیش رفتند که جهانی بیاندیشند و منطقه ای عمل کنند.

ما در در ثبت آمار کوشیدیم و پیشینیان در ثبت آثار، اما در دوره‌ی پست مدرن، بعد از اینکه معماران بزرگ دنیا به سمت بازتاب بوم در آثار خود هستند تا پل‌های هویتی را حفظ کنند، وظیفه معمار امروز چیست؟
توجه نکردن به این مسئله نتیجه‌اش همین می‌شود که در سرزمین پارس‌ها، کسانی‌که تمدن‌شان درست در نقطه مقابل تمدن روم قرار داشت، حالا پرچم نمای رومی بالا می‌رود. کپی‌های ناشیانه‌ای که در خواستگاه خود هم آن‌گونه که بعضی از دوستان معمار کار می‌کنند، به‌کار گرفته‌نمی‌شود.

نمای رومی و نمای کلاسیک امروزه در شهرها برای خود جای دوباره ای باز کرده اند. در شهرهای بزرگ مانند تهران و بویژه در مناطق ۱، ۲ و ۳ در تمام محلات به وفور می توان این سبک نما را مشاهده نمود. به طور کل طراحی نمای ساختمان ها در این منطقه به این سمت گام بر می دارد وکمتر شاهد نماهای مدرن هستم. این سبک از طراحی نما به دلیل استفاده از سنگ در نمای خود و ایجاد حس لاکچری بودن طرفداران خاص خود را داراست.

استفاده از تناسبات طلایی در نماهای کلاسیک و معماری کلاسیک قطعا موجب متناسب به نظر رسیدن آن در نظر بینندگان می شود. در دنیا، معماران شاخصی هستند که فقط با سبک کلاسیک طراحی می کنند. از میان آن ها می توان به کوئین تری و برادرش فرانسیس تری اشاره نمود که معتقدند تناسبات معماری کلاسیک از سمان و از دنیایی ماورائی آمده اند و مقدس هستند. معماری کلاسیک شاید در کشورهای غربی به گونه ای تجلی گاه هویت مردم آن کشورها باشد، اما با این حال چنین به نظر می رسد که این نوع معماری، گزینه ی مناسبی برای کشور ما نباشد، زیرا زادگاه آن ایران نیست. معماری هر کشور، نشان دهنده ی هویت و فرهنگ مردم آن کشور است . شاید برقراری یک تناسب و هارمورنی گرینه ی مناسب تری باشد. اینکه تمام سبک های مورد استفاده در دنیا را بتوان استفاده نمود و در کنار این سبک های از سبک طراحی نمای کلاسیک و نمای رومی نیز بهره برد و همچنین معماری اصیل ایرانی را نیز به نمایش در آورد.