در طول تاریخ بسیاری از فضاها با کاربری های قدیمی، منسوخ شده اند و بسیار از فضاها با کاربری های جدید همراه با تحولات و پیشرفت های علمی، ساخته شده اند، شاید یکی از مدرن ترین نمونه بناهایی که با کاربری جدید در چند دهه اخیر ظهور کرده است، پارک های علمی و فناوری است که تاریخچه آن به دهه ١٩٦٠ میلادی برمیگردد که برای اولین بار در امریکا طراحی و ساخته شد، با پیشرفت هایی که در قرن اخیر در زمینه های علمی و تکنولوژی به وجود آمد و گسترش تحصیلات آکادمیک در کشورهای مختلف دنیا و ورود دانش آموختگان دانشگاهی به بازار کار، همیشه حلقه مفقوده ای میان علم و صنعت وجود داشته است که بتواند این دو را به یکدیگر پیوند دهد و از نوآوری های علمی در صنعت به بهترین شکل استفاده کند، پارک های فناوری با همین رویکرد به وجود آمدند تا تحقیقات، نوآوری ها و تکنولوژی های جدید را که از سوی متخصصان دانشگاهی عرضه میشود با صنعت پیوند داده و موجب افزایش ثروت، کارآفرینی و پیشرفت در جامعه شوند؛
“پارک فناوری (تکنولوژی) ابیدوس” نیز یکی از همین نمونه هاست که بین سال های ٢٠١٠ تا ٢٠١٤ در شهر کوچکی در شمال شهر لیسبون پرتغال توسط گروه معماری “جورج میلها” طراحی و ساخته شده است…
حجم پروژه، بسیار ساده و از ترکیب بتن، فلز و شیشه شکل گرفته است و با توجه به توپوگرافی زمین، طراحی به گونه ای بوده است که حجم بر روی توپوگرافی سوار شود و با توجه به فرم فریم مانند خود، محوطه وسیعی را در میان خود ایجاد کند که بیشتر کاربری عمومی دارد، البته چنین فضاهای عمومی که در میان مراکز علمی و تحقیقاتی ایجاد میشود کاملا مرسوم است و ارتباط بخش های مختلف را نیز تسهیل میکند…
