معماری سبز برخاسته از معماری پایدار و توسعه پایدارمی باشد که این نیز ناشی از نیازانسان امروز در مقابل پیامد های سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است.
معماری های-تک
معماری و فن آوری می توانند از یکدیگریاد بگیرند. معماری های تک با منطق خشک تولید کلان و استفاه بی مهابا از تکنولوژی و تلفیق با کارکردگرائی شدید منجر به محیط های خنثی و بی مصرف شد حساسیت در برابر چنین وضعیتی روابط گسترده تر از جمله ساخت مکان، مصرف انرژی ، شهر سازی و آگاهی زیست محیطی را بوجود آورد.
بطوریکه امروزه اکوتک (تلفیق طبیعت با تکنولوژی ) را در مقابل های تک قرار داده است .
کلیات و اهداف در معماری سبز
الگوهای نادرست رفتاری محیط طبیعی را ویران می کند و در حالیکه ما برای دوره طولانی بقاه ، طی نسلهای آبی به آن وابسته ایم. عملی است برای حل مشکلات که طی آن منابع طبیعی قبل ، بعد و طی پروسه تولید و ساخت به کمترین حدآسیب می بیند مصالح مفید بوده و قابل بازگشت به چرخه طبیعت می باشد.
دستورالعمل اجرائی معماری سبز:
در مناطق توسعه یافته ساخت و ساز کنید پروژه و نقشه های چند منظوره طراحی کنید دسترسی به حمل و نقل عمومی ، مسیرهای عبور دوچرخه و دسترسی پیاده به خدمات اساسی براحتی فراهم باشد. ساختمان های قدیمی را بازسازی کنید. ساختمان ها را با توجه به حداقل رساندن فشردگی محیطی مستقر سازید و مناطق دست نخورده را حفظ کنید. از گیاهان بومی و اقلیمی با توجه به ویژگیهای آنها بهره برداری گردد.
مصالح سبز :
استفاده از آن مواد شیمیائی که لایه ازن را از بین می برند در تجهیزات مکانیکی و عایق ها اجتناب کنید. از مصالح ساختمانی بدست آمده از مل استفاده کنید از مصالح ساختمانی زائد یا فرآورده هائی که از مواد قابل برگشت به چرخه طبیعت بدست آمده استفاده کنید. فرآورده های چوبی را از جنگل های کنترل شده تهیه نمائید از مواد دارای گازهای آلوده کننده اجتناب کنید از وسایل تاسیساتی با کارائی بالا و بهره گیرنده ازانرژی های طبیعی استفاده کنید