ایوان در لغت نامه دهخدا به معنای صفه،طاق، نشستگاه بلند که بر آن سقف باشد، هم چنین پیش گشاده و درگاه آمده است.و در فرهنگ عمید به معنای صفه، پیشگاه اتاق ،قسمتی از ساختمان که جلوی آن باز و بدون پنجره باشد.اصل این کلمه فارسی است.
ایوان از مهمترین فضاهای معماری ایرانی است و در بیشتر خانه های سنتی به چشم میخورد. به لحاظ فرم،ابعاد وجایگاه متنوع است و عملکرد های زیادی دارد.
فضاهای زیادی مترادف ایوان هستند. به عنوان مثال نوع بدون سقف آن را گاه بهار خواب ودر برخی شهر ها مهتابی می گویند.
رواق:
گونه دیگری از آن با ستون های متعدد در جلو و ارتفاعی برابر سقف و عرضی کم،رواق نام دارد.رواق نیز از سه سو بسته و از یک سو باز است .
دانلود مستقیم از سایت میهن بنا:
