وقتی واژه «توالت عمومی» را می‌شنوید چه چیزی به ذهنتان می‌رسد؟ كاشی‌های سفید كه برای كاهش هزینه‌ها انتخاب شده‌اند؟ توالت‌هایی با كف‌های خیس كه به نظر می‌رسد هیچ‌وقت قرار نیست كه خشك شوند؟ بوی مواد شوینده؟ كاغذ توالت؟ هر تصویری ممكن است كه از شنیدن این واژه به ذهنتان برسد، اما همه ما موافقیم كه توالت‌های عمومی مكان‌های ارزشمند و كارایی هستند و معمولا فقدان آن‌ها را در سطح شهر ممكن است حس كنیم. با این وجود، وقتی شركت معماری Future-scape و معمار معروف دیگو ایشی مامور طراحی توالت عمومی در منطقه ایبوكی شیما در كشور ژاپن شد سعی كرد توالت عمومی طراحی كند كه با تصورات كلیشه‌ای ما متفاوت باشد و تصویر تازه‌ای از آن را در ذهن ما بسازد.
این توالت عمومی در یك جزیره محصور قرار دارد و شهرداری از معماران آن خواست تا این توالت عمومی را به‌گونه‌ای طراحی كنند كه توجه توریست‌ها را به خود جلب كند. طراحی این توالت عمومی شبیه به یک خانه و با سقفی به سبك بام‌های شیب‌دار خانه‌های اطراف است. نقشه آن فضا را به ۶ پخش مجزا تقسیم كرده که سازه را ساده نموده است.
مانند قطب‌نما هر فضای خالی نشان‌دهنده یكی از بخش‌های اصلی شهر است و ارتباطی قوی میان جزیره و دیگر قسمت‌ها برقرار می‌كند.
فضاهای خالی بین توالت های عمومی درطول روز در زمان های طلوع و ظهر و غروب به سمت خورشید قرار دارند . این كار باعث می‌شود در این ساعت ها بیش‌ترین نور ممكن وارد این توالت عمومی شود.
مواد و مصالحی كه برای ساخت این توالت عمومی انتخاب شد ارتباط نزدیكی با موقعیت مكانی این جزیره دارد. چوب سرو سیاه در تمام خانه‌های این جزیره به كار رفته و به نوعی هویت واحد آن به حساب می‌آید. از این چوب در این توالت عمومی نیز استفاده شده است.
این توالت عمومی به چند ساختمان مختلف تقسیم شده كه هر كدام امكانات واحدی دارند. ورقه‌های پلی‌كربنات در محل جدا شدن این ساختمان‌ها قرار گرفته‌اند و بازتابی از چشم‌انداز این جزیره هستند.
یكی از حفره‌ها به عنوان وسیله‌ای برای جمع‌آوری آب باران به كار می‌رود و هم‌چنین باعث ورود نور روز به توالت عمومی می‌شود. موقعیت خاص این ساختمان، دقت در انتخاب مواد و مصالح، و هماهنگی کامل با محیط این توالت عمومی را تبدیل به یك عنصر معمارانه كرده كه چیزی بیش از یك توالت عمومی معمولی است.
منبع : architizer.com
